عشق یعنی خاطرات بی غبار

دفتری از شعر و از عطر بهار

عشق یعنی یک تمنا , یک نیاز

زمزمه از عاشقی با سوز و ساز

عشق یعنی چشم خیس مست او

زیر باران دست تو در دست او

عشق یعنی ملتهب از یک نگاه

غرق در گلبوسه تا وقت پگاه

عشق یعنی عطر خجلت ....شور عشق

دست تو در آغوش عشق

یعنی "بی تو هرگز ...پس بمان "

تا سحر از عاشقی با او بخوان

عشق یعنی هر چه داری نیم کن

از برایش قلب خود تقدیم کن

*************************************************************

آموختم که همیشه کسی هست که به ما احتیاج دارد

آموختم که انسان های بزگ هم اشتباه میکنند

آموختم که همیشه لبخند بزنم

آموختم که به انسا نها مانند سکوی پرتاب نگاه نکنم

آموختم که هرگاه ترسیدم.شکست خودم

آموختم که غرور انسانها را هرگز نشکنم

به صدای قلبم گوش کن

  دیگر نای صدا کردن ندارد ...

  وقتی به حرف هایت فکر میکنم   مرا به دنیای پنهان خود میبرد

                        امشب میخواهم با یاد قشنگ تو شاد باشم

        میدانم که نگاهت پاک تر از آب روان و دلت چون آیینه است

                         به خدای آسمانها :

              به قناری هایی که عاشقانه میخوانند

                  سپرده ام :

            موسیقی انتظار سر دهند.

نوری به زمین فرود آمد :

دو جا پا بر شن های بیابان دیدم.

از کجا آمده بود ؟

به کجا می رفت ؟

تنها دو جا پا دیده می شد.

شاید خطایی پا به زمین نهاده بود .

ناگهان جا پاها به راه افتادند .

روشنی همراهشان می خزید.

جا پا ها گم شدند ،

خود را از روبهرو تماشا کردم :

گودالی از مرگ پر شده بود .

و من در مرده خود به راه افتادم .

صدای پایم را از راه دوری می شندم ،

شاید از بیابانی می گذشتم .

انتظاری گم شده با من بود .

ناگهان نوری در مرده ام فرود آمد

و من در اضطرابی زنده شدم :

دو جا پا هستی ام را پر کرد .

از کجا آمده بود ؟

به کجا می رفت ؟

تنها دو جا پا دیده میشد .

شاید خطایی پا به زمین نهاده بود .

عشق آن نیست که یک دل به صد یار دهی

من نوکر حاج خانوم هستم من دوستت دارم اندازه یه دنیا

من فدات می شم عزیزی می خوامت